காலேஜ் டூரில் நடந்த கதை-1
(College Touril Nadantha Kathai)
This story is part of a series:
இது நான் கல்லூரியில் படிக்கும்போது நடந்தது.
கல்லூரி மாணவ மாணவியர் பெங்களூர் டூர் சென்றிருந்தோம். எங்கள் வகுப்பில் 19 மாணவர்களும் 5 பெண்களும் இருந்தனர். இப்போது என்னைப் பற்றி. நான் எப்போதும் கூச்ச சுபாவம் கொண்டவன். மற்ற மாணவர்களுடன் அதிகம் பேச மாட்டேன். எனக்கு சகோதரிகள் மூவர் உண்டு. அதனால் எப்போதாவது வகுப்புப் பெண்களுடன் பேசுவேன். எல்லோரும் என்னை அம்பி என்று கேலி செய்வார்கள். பெண்களும் இது போல அவ்வப்போது கேலி செய்வதுண்டு.
எனைப் பொறுத்தவரை செக்ஸ் புத்தகங்கள் படிப்பேன் வாரம் ஒரு முறை குளிக்கும்போது கையடிப்பேன். அப்போது சில சமயம் கஞ்சியைக் கழுவி விடாமல் வந்து விடுவேன். அதற்குப் பிறகு என் அக்கா குளிகப் போனால், “என்னடா, குளிக்கும்போது மூக்கைச் சிந்தினாயா, வேறு ஏதாவது சிந்தினாயா, பாத்ரூமில் கொழகொழவென்று தரையில் இருந்ததே?” என்று என்னைப் பார்த்துக் கண்ணடிப்பாள். நான் அவள் தெரிந்து சொல்கிறாளா, தெரியாமல் சொல்கிறாளா என்று புரியாமல் சங்கடத்துடன் அவளைப் பார்த்துச் சிரித்து வைப்பேன். அதோடு சரி.
இப்போது டூருக்கு வருவோம். எல்லோருமாக பெங்களூரில் ரயிலில் இறங்கி அங்கே புக் செய்திருந்த ஹோட்டலுக்குப் போனோம். அங்கேதான் 3 நாட்கள்தங்க வேண்டும். ஹோட்டலில் அறைகள் தயாராக இருந்தன. இரண்டு பேருக்கு ஒரு ரூம் என்று முன்னாலேயே சொல்லியிருந்ததால், முதலாளி அறைச் சாவிகளை எடுத்துப் போட்டார்.
எல்லோரும் ஆளுக்கொரு சாவி எடுத்துக் கொண்டு ஒவ்வொரு பையனும் இன்னொரு பையனைக் கூட்டிக் கொண்டு போனான். அதே போல பெண்களும் இன்னொரு பெண்ணைக் கூட்டிக் கொண்டு போய்விட்டார்கள். கடைசியாக நானும் அனிதா என்ற பெண்ணும் மட்டும் மிஞ்சினோம். டேபிளில் ஒரு சாவிதான் இருந்தது. என்னுடன் வந்த ஆசிரியர் இருவரும் ஒரு சாவியை எடுத்துக் கொண்டு போய்விட்டனர்.
நான் மேனேஜரைப் பார்த்து,”இன்னும் ஒரு ரூம் இருக்கிறதா?” என்றேன்.
“இல்லையே சார், மொத்தம் 26 பேருக்கு புக்கிங் தேவை சென்று கேட்டனர். 13 அறைகள் வைத்திருந்தேன். இதோ 13வது சாவி.” எடுத்துங்க. ஸீஸனா இருக்கறதுனால வேறே ரூமும் காலி இல்லையே.” என்றார்.
அதற்குள் வராண்டா காலியாகி விட்டது. நாங்களும் மேனேஜரும்தான் இருந்தோம். நான் அனிதாவைப் பார்த்து ஒரு அசட்டுச் சிரிப்புச் சிரித்தேன்.
“நாம் இந்த ரூமையே எடுத்துப்போம் கணேஷ். 3 நாள்தானே, எனக்கு ஒன்றுப் பிரச்னை இல்லை. உனக்கு பயமா?” என்று என்னைப் பார்த்துக் கண்ணடித்தாள்.
நான் வீராப்பாக, “எனக்கு என்ன பயம்? நான் என் அக்காவோடு எல்லாம் எத்தனையோ முறை ரூமில் தங்கி இருக்கேன்.” என்றேன் சவடாலாக.
அவள் அவளுடைய சூட்கேஸையும் அந்தச் சாவியையும் எடுத்துக் கொண்டு லிஃப்டை நோக்கி நடந்தாள். நானும் அவள் பின்னாலேயே சென்றேன். எங்கள் அறை 7வது மாடியில் இருந்தது.
இருவரும் அறைக்குள் நுழைந்தால் இன்னொரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.
அறையில் படுக்க ஒரே ஒரு இரட்டைக் கட்டில்தான் இருந்தது.
மற்றபடி எல்லாம் சௌகரியமாக இருந்தது. ஒரு பால்கனி வேறு இருந்தது.
அவள் டூத்பேஸ்ட்டும் ப்ரஷ்ஷையும் எடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூமில் நுழைந்தாள். அவள் ஒண்ணுக்கு இருக்கும் சத்தம் கேட்டதும் எனக்கு கொஞ்சம் நட்டுக் கொண்ட்து. இருந்தாலும் கொஞ்சம் பயமாகவும் இருந்தது. நான் என் சூட்கேஸைத் திறந்து என் வேட்டியை எடுத்தேன். நாம் மட்டும் தனியாகத்தானே இருக்கிறோம் என்று பேண்ட்டையும் ஜட்டியையும் கழட்டிப் போட்டு விட்டு வேட்டியைக் கட்டிக் கொள்ள உதறினேன். சடாரென பாத்ரூம் கதவு திறந்தது. அனிதா வந்தாள். நான் சட்டென் அந்தப் பக்கம் திரும்பி அவளுக்கு முதுகைக் காட்டியபடி வேட்டியைக் கட்டிக் கொண்டேன்.
“சேஞ்ச் ட்ரஸ்ஸை எடுத்துக் கொண்டு போனால் ப்ரஷ் பண்ணிவிட்டு அப்படியே குளித்து விட்டு வந்து விடலாம் என்று நினைத்தேன். நீ பாத்ரூம் போவதென்றால் போயிட்டு வா” என்று ஒன்றுமே நடக்காதது போல் அவளுடைய சூட்கேஸைக் கட்டிலின் மேல் வைத்துத் திறந்தாள்.
நான் என் பேஸ்ட்டையும் ப்ரஷ்ஷையும் எடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூமில் நுழைது கதவைச் சாத்திக் கொண்டேன். அவளுடைய மூத்திரத்தின் நெடி பாத்ரூமில் நிரம்பியிருந்தது. நான் என் வழக்கப் படி வேட்டியை அவிழ்த்து போட்டுவிட்டு அம்மணமாக ப்ரஷ்ஷிலே பேஸ்ட்டைப் போட்டு டாய்லெட்டிலே நின்று ஒண்ணுக்கடித்துக் கொண்டே பல் தேய்க்க ஆரம்பித்தேன்.
அப்போதுதான் பார்த்தால் அந்த மூத்திர மணத்தில் என்னுடைய சாமான் முழுசாக நட்டுக் கொண்டு மூத்திரம் வெளியே வர மறுத்தது. பிறகு இன்னும் கொஞ்சம் முக்கியபின் சொட்டு சொட்டாக வர ஆரம்பித்தது. நான் அப்படியே ஒண்ணுக்கடித்துக் கொண்டே வாஷ் பேசினுக்குச் சென்று மீதியை அதன் உள்ளே விட்டுக் கொண்டே வாயைக் கொப்பளித்தேன்.
பிறகு வேட்டியைக் கட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்தேன்.
அவள் குளிப்பதற்குத் தயாராக உடைகளோடு நின்றாள்.
“நீ குளித்து உடை மாற்றும் வரை நான் வேண்டுமானால் வராண்டாவில் நிற்கிறேன்.” என்றேன்.
“அதெல்லாம் ஒன்றும் தேவையில்லை. இந்த பால்கனியில் ஒரு சேர் போட்டுக் கொண்டு உட்கார். அது போதும்.”
“ஓக்கே.”
நான் பால்கனியில் வந்து நின்றேன். பக்கத்து பால்கனியில் என் வகுப்புத்தோழி நீரஜா நின்றாள்.
என்னைப் பார்த்துச் சினேகமாகச் சிரித்தாள்.
“என்னடா. தனி ரூமா? ஜமாய்.” என்றாள்.
“இல்லை. அனிதாவோடு ஷேர்தான்.” என்று சங்கடமாய்ச் சிரித்தேன்.
“அட, அனிதாவோடா? அப்போ இன்னும் ஜமாய். என்ன பண்றாள் அவள்?”
“குளிச்சிக்கிட்டிருக்கா. அதான் நான் இங்கே நிற்கிறேன்.”
“ஓக்கே. எஞ்சாய். கற்போடு நீ திரும்பிப் போறது சந்தேகம்தான்.” என்று மறுபடியும் களுக்கென்று சிரித்தாள்.
“போடி. சும்மா கிண்டல் பண்ணாதே.” என்றேன்.
“சரி, நான் வந்தாச்சு. நீ குளிக்கப் போகலாம்.” என்று என் அறைக்குள்ளே குரல் கேட்டது.
நான் திரும்பி அறைக்குள் வந்தேன். அனிதா அங்கே ஒரு சல்வார் கமீஸோடு நின்றிருந்தாள். இப்போதுதான் அவளைத் தைரியமாக அவ்வளவு அருகில் பார்த்தேன். சும்மா ஜில்லென்று இருந்தாள். அவளுடைய கமீஸின் கீழே அவளுடைய பாண்டீஸின் நிறம் தனியாகத் தெரிந்தது. அதில் கொஞ்சம் ஈரமும் தெரிந்தது.
அவளுடைய முலைகள் இரண்டும் அவள் ப்ராவை விட்டு வெளியே குதிப்பது போல் திமிறிக் கொண்டு காட்சியளித்தன. ஒவ்வொன்றும் ஒரு மாம்பழம்போல இருந்தன. அவளுடைய சல்வாரின் மூலையில் இரண்டும் கொஞ்சம் மாதிரிக்கு வெளியே நீட்டிக் கொண்டு வெள்ளைவெளேரென்று உள்ளே இருப்பதைப் பறை சாற்றின.
அவள் இவ்வளவு நேரமும் கண்ணாடி முன்னால் நின்று தலை வாரிக் கொண்டிருந்தவள் திடீரென்று என்னைத் திரும்பிப் பார்த்தாள்.
“என்னடா, அப்படி முறைக்கிறே? உங்க அக்கா கிட்டே இருக்கிறதுதாண்டா எங்கிட்டேயும் இருக்கு. போய்க் குளிக்கிறதைப் பாரு. இதை ராத்திரி நிதானமாப் பார்க்கலாம்.” என்றாள்.
“சீ, சாரிடி.” என்றவாறு குளிக்கப் போனேன்.
அங்கே போனால் தொந்தரவு வேறு ஒரு உருவத்தில் காத்திருந்தது. அங்கே கம்பியில் அவளுடைய ஜட்டி தொங்கியது. அதை எடுத்து முகர்ந்து பார்த்தேன். அவளுடைய வாசம் ஆளைத் தூக்கியது. அதை அப்படியே எடுத்து மூக்கில் வைத்துத் தேய்த்துக் கொண்டேன். இப்போது என்னுடைய பூள் பழையபடி தூக்கிக் கொண்டு, என்னைக் கவனி என்று கெஞ்சியது. அந்த ஜட்டியை அப்படியே என் பூள் மேல் தேய்த்தவாறே கையடிக்க ஆரம்பித்தேன். அப்போது பாத்ரூம் கதவு தட்டும் சப்தம் கேட்டது. சட்டென்று துண்டை எடுத்துக் கட்டிக் கொண்டு கதவைத் திறந்தேன். அவள் ஜட்டி என் கையிலேயே இருந்தது.
அவள் எட்டிப் பார்த்தவள், “எங்கே என் ஜட்டியைக் காணோம்? இங்கேதானே கம்பியில் போட்டேன்?” என்றாள்.
என் கையில் அதைப் பார்த்து விட்டு, “அய்யே, இதை நீ ஏன் எடுத்தாய்?”என்றாள்.
“இல்லை, இதற்காகத்தான் கதவைத் தட்டினாய் என்று நினைத்து உன்னிடம் கொடுப்பதற்காக எடுத்தேன்.” என்று வழிந்தேன்.
“தேங்க்ஸ்” என்றபடி அதை வாங்கிக் கொண்டு கதவைச் சாத்திக் கொண்டு போனாள்.
நான் வேறு வழியில்லாமல் அவளை நினைத்துக் கொண்டே கையடித்து விட்டுப் பின் குளித்து விட்டு வெளியே வந்தேன். அவள் டிரெஸ் பண்ணிக் கொண்டு தயாராக நின்றாள். இருவரும் வெளியே போனோம்.
என் ஃப்ரெண்டு, “என்னடா, ஜாலிதானா?” என்று கண்ணடித்தான்.
“அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லேடா” என்று சிரித்தேன்.
அன்றைய டூர் முடித்து இரவு சாப்பிட்டு விட்டுதான் அனைவரும் ரூமுக்குத் திரும்பினர். சாப்பிடும் முன்பு தண்ணியடித்த நண்பர்கள் என்னைக் கூப்பிட்டபோது வேண்டாம் என்று மறுத்துவிட்டேன்.
மறுபடியும் இருவரும் அறைக்குள் நுழைந்தோம். நான் சேரில் அமர்ந்து டிவியைப் போட்டேன். அவள் பாத்ரூமில் நுழைந்து நைட்டிக்கு மாறி வெளியே வந்தாள். அதற்குள் நானும் பாண்ட்டையும் ஜட்டியும் கழட்டி விட்டு வேட்டிக்கு மாறினேன்.
Comments