சினிக்கூத்து – 5

Tamil Kamaveri – அம்மா நடிகை சாரதா
அசிஸ்டன்ட் சான்சுக்காக கமலக்கண்ணனின் பொண்டாட்டியுடன் கட்டிலைப் பகிர்ந்து என் கற்பை அவளுக்குக் காணிக்கையாக்கி இரண்டு மாதங்கள் ஓடிவிட்டன. அந்த இரண்டு மாதங்களில் பொன்னுத்தாயி என்ர மான் இந்த சூர்யநாராயணன் என்ற புலியை நான்கு தடவைகள் வேட்டையாடியது. வீட்டு வேலைகள் அனைத்தும் என் தலைமேல் விழுந்தது. நான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நம்பிக்கையை இழக்கத் தொடங்கினேன்.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : karthik-fire

எனது வாழ்க்கை இப்படியே கமலக்கண்ணன் வீட்டு வேலைகளைச் செய்வதிலும் பொன்னுத்தாயிக்கு தாகமெடுக்கும் போதெல்லாம் தாகசாந்திசெய்ய்ய்வதிலும் அவர்கள் மகள் லாவன்யாவுக்கு அந்த மூன்றுநாள் சமாச்சாரத்தில் தேவையான கொட்டக்ஸ் வாங்கி கொடுப்பதிலும் கழிந்து விடுமோ என்று நினைத்தேன். நல்ல வேளையாக என் வாழ்வில் இரண்டாம் இன்னிங்ஸ் ஆரமமாக இறைவன் அருள்புரிந்தான்.

அன்று சனிக்கிழமை காலை. சுறுசுறுப்பாக வேலைகளைக் (ஆமா பெரிய கலக்டர் வேலை.) கவனித்துக்கொண்டிருந்தேன். கமலக்கண்ணன் படுக்கையறையிலிருந்து வெளியே வந்து என்னத்தேடுவது புரிந்தது. அவர் கண்களில் நேற்று இரவு அடித்த சீமைச்சரக்கின் மப்பு அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. இப்போகூட அரைப்போதையில் இருப்பதாகவே எனக்குப்பட்டது. ‘நாராயணா! நீ எங்கிட்ட அசிஸ்டன்டாக சேரவிரும்புவதாக பொன்னுத்தாயி சொன்னாள். இன்னைக்கு ஷூட்டிங் இல்லைடா. நாளைக்கு என்கூட ஸ்பாட்டுக்கு வா’ என்றார்.

எனக்கு வானத்தில் பறப்பதுபோல இருந்தது. இது கனவா நிஜமா என்ற சந்தேகம் ஏற்பட்டது. முடிந்து விடுமோ என்று நினைத்த என் வாழ்க்கையின் அத்தியாயம் தொடரப்போவது நினைத்து என்னால் சந்தோசத்தைத் தாங்க முடியவில்லை. தொலைந்து போன குழந்தை மீண்டும் தாயிடம் வந்து சேரும்போது அம்மாவுக்கு எவ்வளவு ஆனந்தமாக இருக்கும். குழந்தைக்கு எந்தளவுக்கு ஆனந்தம் இருக்கும். அதைவிட ஆயிரம் மடங்கு நான் ஆனந்தமழையில் நனைந்தேன். தவறு பொழிந்தேன். என் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் ஓடியது. ‘என்னப்பா ரொம்பச் சந்தோசம்தானே? அதான் உன் கண்களே காட்டிக்கொள்ளுதே’ என்ற பெண்குரல் கேட்டது. எதிரில் பொன்னுத்தாயி.

எனக்கு என்ன சொல்வதென்றும் தெரியவில்லை. செய்வதென்றும் தெரியவில்லை. சட்டென அவளைக் கட்டிப் பிடித்து நெற்றியில் முத்தமிட்டேன். என்னை விலக்கியவள் ‘டேய், வீட்ல பொண்ணும் அவரும் இருக்காங்கடா, என்று சொல்லிக்கொண்டு பாத்ரூமை நொக்கிப் போனாள். அவள் முகத்தில் என்னைப்போல தானும் ஏதோ சாதித்து விட்டோம் என்ற திருப்தி. என்மண்டைக்கு அப்போதுதான் உறைத்தது. கமலக்கண்ண்னின் கண்களில் காணப்பட்ட போதைக்குக் காரணம் மது மட்டுமல்ல இந்த மங்கையும் என்று. கண்களால் அவளுக்கு நன்றி சொன்னேன்.

அடுத்த நாள் சூட்டிங் தொடங்கும் போது கமலக்கண்ணன் சாருடன் அவர் காரில் புறப்பட்டேன். என்னை காரின் டிரைவர் சீட்டில் இருக்கச்சொன்னார். டிரைவரை பஸ்ஸில் ஸ்பாட்டுக்கு வரச்சொன்னார். கார் புறப்பட்டு சிறிது தூரம் போனதும் ‘நாராயணா! பொன்னுத்தாயி இதுவரை யாருக்காகவும் என்னிடம் சான்ஸ் கேட்டதில்லை. முதன் முதலாக உனக்காகக் கேட்டாள். அவள் கேட்டதுக்காக மட்டும் உன்னை நான் சேர்த்துக்கலை. சான்ஸுக்ககா அவளைக்கட்டிலில் விழுத்திய நீ அடுத்த கட்டமாக என் மகலைத்தான் கரெக்ட்பண்ணுவாய் என்று தெரியும். அதைத் தடுப்பதுக்காகவே உன்னைச் சேர்த்துக்கிட்டேன். இப்போ இருப்பது போல தொடர்ந்து விட்டிலேயே தங்க்கிக்கோ. ஆனான் உல் லீலையை பொன்னுத்தாயியுடன்நிறுத்திக்கோ’ என்றார்.

சாரின் ஆதங்கம் எனக்குப் புரிந்தது. மனைவியை தன்னால் திருப்திபடுத்தவும் முடியாது. திருத்தவும் முடியாது. அதனால அவளை அட்ஜஸ்ட்பண்ணிக்கோ என்று அவர் சொல்லாமல் சொன்னார். ஆனால் ஒரு அப்பனாக பொண்ணு மேல அவர் வைத்திருந்த பாசம் புரிந்தது. அவர் மேல மதிப்பும் கூடியது. ஸ்பாட்டில் அசிஸ்டென்ட் ஆகவும் வீட்டில் வேலைக்காரனாகவும் தொடர்ந்து இருந்தேன். அப்பப்போ பொன்னுத்தாயிக்கு புருஷனாகவும் நடந்துக்கிட்டேன். முப்பது நாள் ஷூட்டிங்குடன் படம் முடிந்தது. அடுத்த படத்துக்கான கதை விவாதம் நடந்தது. கதை விவாததில் கலந்துகொண்டேன்.

மற்ற டைரக்டர் போல இவர் ஸ்டார் ஹொட்டலில் கதைவிவாதம் நடத்தவில்லை. அவர் அலுவலகத்திலேயே கதைவாதம் நடந்தது. கதை விவாதத்தின் போது எனது ஐடியாக்கள், கருத்துகள் தயாரிப்பாளரையும் டைரக்டர் சாரையும் கவர்ந்தது. விவாதம் முடிந்து ஷூட்டிங்குக்காக லண்டன் பொனோம். டைரக்டருடன் நான் மட்டும் அசிஸ்டன்டாகப் போனேன். லண்டனில் ஹொலிடே இன்னின் ரூம்மோட்டனர். படத்தின் தயாரிப்பாளர் ஏற்கனவே பல படங்களை எடுத்து கையைச் சுட்டுக்கொண்டவர். இது அவரின் வாழ்வா சாவா போராட்ட காலம். அதனால் அனைவரும் கடுமையாக உழைக்கவேண்டும் என்று டைரக்டர் சார் சொன்னார். விவாதத்தின் போது நான் சொன்ன சீன்கள் படத்தி வெற்றியை தூக்கி நிறுத்தக்கூடிய மாதிரி இருந்தது. அதனால் நான் சாரின் விருப்பதுக்குரிய மாணவனானேன். தயாரிப்பாளரின் செல்லமானேன்.

கதைப்படி நாயகனும் அவன் அம்மாவும் லண்டனிலிருந்து இந்தியா வருகின்றனர். அதனால் சிலகாட்சிகளை எடுப்பதுக்காக லண்டன் போனோம். அங்கே ஒரு ரும்மிம் ஒருநாள் வாடகை 50 பவுண்டுகள். தயாரிப்பாளரின் பட்ஜட் கருதி ரூம்களை பகிர்ந்து இருக்கப் பிளான் பண்ணப்பட்டது. அந்த வகையில் எல்லோரும் செட்டிலாகி விட நானும் அம்மா நடிகையும் மாட்டும் எஞ்சி நின்றோம். நிலமையப் புரிந்துகொண்ட அம்மா நடிகை என்னைத் தன்னுடன் சேர்த்து ரூமில்தங்கவைக்க சம்மதித்திதார். சூட்டிங் ஜோராகப் போய்க்கொண்டிருந்தது. ஒரு நாள் ஷூட்டிங் முடிந்து ஹோட்டலுக்கு வந்தோம். அனைவரும் ரூமுக்குப் போக நான் டைரக்டருடன் இரு மணிநேரம் அடுத்த நாள் சீன் பற்றி விவாதித்து விட்டு எனது ரூமுக்குப் போனேன்.

ரூமிம் எனக்கு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. அம்மா நடிகை பாட்டிலும் கிளாசுமாக இருந்தால் என்னைக்கண்டும் அவள் முகத்தில் எந்த மாற்றமும் இல்லை. விஸ்கியை அனுபவித்துக் குடித்துக்கொண்டிருந்தாள். நான் ஒண்ணுமே பேசாது பாத்ரூமுக்குள் புகுந்துகொண்டேன். அரைமணிநேரம் ஆனந்தமாக சுடுதண்ணியில் குளித்துவிட்டு நைட் ஷூட்டில் வெளியே வந்தேன். கண்கள் தானாக அம்மா நடிகை குடித்துக்கொண்டிருந்த இடத்துக்குப்போனது. அவல் அங்கே இருக்கவில்லை. தேடிய கண்களுக்கு அவல் கட்டிலில் மாட்டினாள். ஆனால் அவள் கட்டிலில் இருந்தகோலம் என்னைத் திகைப்பில் ஆழ்த்தியது.

மேலே பிராவும் கீழே யட்டியுமாக குப்புறப்படுத்திருந்தாள். மப்புத் தலைக்கேறி யாருடன் இருக்கிறோம் எப்படி இருக்கிறோம் என்று தெரியாமல் படுத்திருக்காள் என நினைத்துக்கொண்டு கட்டிலை நெருங்கினேன். நெருங்கியவன் அப்படியே நின்றேன். அவளின் உடம்பில் என் கண்கள் பேய்ந்தன. நல்ல அகமான முதுகு. அந்த பால்வெள்ளை முதுகில் கழுத்தில் இருந்து கோடாக கீழ்நோக்கி சற்றுப்பாள்ளமாக முள்ளந்தண்டு ரோடு போட்டிருந்தது. அந்த ரோட்டில் என் கண்களைச் செலுத்தினேன். பிங் கலரில் பாலம் ஒன்று வந்தது. அட அவள் பிர்ரவின் பட்டி. அது மெல்லியதாக ஆனால் ஸ்ரோங்காக இருந்தது. பட்டியின் முடிவில் அவளது முலை நசுங்கித் தெரிந்தது. அவள் நிமிர்ந்து படுத்தால் எப்படி இருந்திருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன். கண்களை மீண்டும் முதுக்குக்குக் கொண்டு வந்து முள்ளந்தண்டு ரோட்டில் செலுத்தினேன். எப்படி ஆரம்பத்தில் அகலமாக இருந்ததோ அதே அகலம் தொடர்ந்தது. இவள் முதுகை ரியக் எஸ்டேட் பாட்டிகள் யாரும் பார்க்கவில்லைப் போலும். பார்த்திருந்தால் பிளாட் போட்டு வித்துவிடுவார்கள் அந்த அளவுக்கு அகலமான முதுகு. திடீரென பெரிய ஸ்பீடு பிரேக்கரில் கண் முட்டி மோதி நின்றது. யப்பா எம்மாம் பெரிய பூசிணிக்காய்க் குண்டி. ஒவ்வொன்றும் பெரிய மலை போல இருந்தது.

இப்பவே தம்பி ஆட்டம் போட ஆரம்பித்துவிட்டான். இதுக்கு மேல பார்த்தால் அவன் படமெடுக்க ஆரம்பித்து விடுவான் என் நினைத்துக்கொண்டு பெட் ஷிட்டை எடுத்துஅவளைப் போர்த்தி விட நினைத்தேன். தியேட்டரில் இடைவேளையின் போது துணித்திரை மெதுவாக கீழே வருமே அதுபோல காலிலிருந்தது ஆரம்பித்து மெதுவாக கழுத்து வரை பெட்ஷீட்டால் அவளை மூடினேன். கழுத்தை மூடிவிட்டு திரும்பினேன். பெட்ஷீட்டுக்குள் இருந்து வந்த அவள் கை என் கையைப் பிடித்தது.

பெட்ஷீட்டை உதறி எறிந்தவள் நிமிர்ந்து படுத்துக்கொண்டு என்னை இழுத்து தன் மேல் போட்டுக்குண்டாள். ‘பார்க்கும் வரை பார்த்து விட்டு கூலி கொடுக்காமல் போறியாடா? ராஸ்கல்’ என்று செல்லக் குரலில் திட்டினாள். நான் இவள் பின்னழகை ரசித்ததை தெரிந்துகொண்டு துக்கியதுபோல நடித்திருக்கிறாள். கில்லாடிப் பொம்பிளைதான் என நினைத்தேன். அதைச் சொல்ல வாய் எடுத்தேன். ஆனால் சொல்ல முடியவில்லை. என் வாயை கைதுசெய்து தன் வாயிச் சிறையில் அடைத்திருந்தாள். அப்புறம் எப்படிப் பேசுவது. அவள் குண்டியைப் பார்த்ததிலிருந்து எனக்கும் மூடு கிளம்பியிருந்தது. நானும் ஆரம்பித்தேன்.