மாலதி டீச்சர் – 36

Tamil Kama Stories – ‘சரி மாலதி. நான் கௌம்பறேன்.’
‘ஏய்.. என்ன வெளயாடுறியா? இரு நைட் சாப்பிட்டுட்டு போகலாம்.’
‘அய்யோ வேணாம்.’
‘என்ன வேணாம்? என் வீட்ல சாப்பிட மாட்டியா?’

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : stylesrack

‘ஏன்? நான் சாப்பிட்டதில்லையா?’
‘அப்புறம் என்ன? இரு சாப்பிட்டு அப்புறமா போகலாம்.’
‘ஆமா அங்கிள். இருங்க. அப்புறமா போகலாம்.’
மாலதியுடன் கவுசி, ஆர்த்தியும் சோர்ந்து கொள்ள வேறு வழியின்றி சம்மதித்தேன். ஆனால் இங்குமங்கும் நடமாடிய மாலதியின் அசைவுகளைத் தவிர்க்க முடியாமல் தவித்தேன். ஆர்த்தியும் கவுசியும் டிவியில் மூழ்கிப் போனார்கள். எனக்கு போரடித்தது. டைனிங் ஹாலில் காய் நறுக்கிக் கொண்டிருந்த மாலதி என்னை அழைத்தாள்.
‘சிவாõ’

‘என்ன? சொல்லுங்க.’
‘இங்க வந்து உட்காரு. அவளுக கார்ட்டூன்தான் பார்ப்பாளுக. உனக்கு போரடிக்கும்.’
‘ம்ம்..’ நான் சோபாவில் இருந்து எழுந்து சென்று டைனிங் டேபிளில் அவளுக்கு எதிர்ப்புறம் உட்கார்ந்தேன்.
அவள் ஏதேதோ பேசிக்கொண்டிருந்தாள். நான் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். வலது தோள் பகுதியில் அவள் அணிந்திருந்த கரும்பச்சை நிற பிராவிட் பட்டை கருப்பு பிளவுசில் இருந்து வெளியே தோள்பட்டையில் எட்டிப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.
ஒரு கட்டத்தில் என்னைக் கூர்ந்து பார்த்த அவள் நான் கவனிப்பதைப் பார்த்துவிட்டு பிராவை சரி செய்து நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள். நான் அவளைப் பார்க்க முடியாமல் குனிந்து கொண்டேன்.
சில நிமிடங்கள் கழித்து நான் பேசிக்கொண்டே லேசாக சாய்ந்து உட்கார்ந்தேன். அப்போது அவளின் காலில் என் கால்கள் பட்டதும் ‘சாரி’ என்று இழுத்துக் கொண்டேன்.
‘இட்ஸ் ஓகே சிவா’ என்று கூறிவிட்டு எழுந்து கிச்சனுக்குள் சென்றாள்.

அவள் எழுந்த போது லேசாக விலகிய இடது பக்க முந்தானையின் வழியே செழித்த முலையை ரசிக்க நான் தவறவில்லை.
சிறிது நேரத்தில் நாங்கள் மூவரும் சாப்பிட்டோம். என் அருகில் நின்று பரிமாறிய மாலதியிடம் இருந்து வந்த பெர்ஃப்யூம் கலந்த வியர்வை வாசனை என்னை கிறங்கடித்தது. என் ஜட்டிக்குள் உண்டான லேசான அசைவை என்னால் உணர முடிந்தது.
சாப்பிட்டு முடித்ததும் வாஷ் பேசினில் கைகழுவினேன். அருகில் வந்து நின்ற மாலதி சின்ன டவலை எடுத்து நீட்டினாள். அவளின் சேலைத் தலைப்பை பார்த்தபடி டவலை வாங்கினேன்.
ஹாலில் ஆர்த்தியும் கவுசியும் மீண்டும் டிவியில் மூழ்கினார்கள். மாலதி அவளுக்கு சாப்பாடு போட்டு சாப்பிடத் தொடங்கினாள். நான் அவளிடம் சென்று அருகில் உட்கார்ந்தேன்.
‘என்ன மாலதி. அவரு வரலையா?’
‘இல்ல. வர லேட்டாகும்னு சொல்லிட்டுதான் போனார். அதான் நான் சாப்பிட உக்காந்துட்டேன்.’
‘ஓ..’
சிறிது நேரம் மவுனத்தை அவள்தான் உடைத்தாள்.
‘தேங்க்ஸ் சிவா.’
‘எதுக்கு?’
‘வெட்டிங் டேக்கு நான் கூப்பிட்டதும் வந்ததுக்கு?’
‘என்ன இதுக்கு போயி தேங்ஸ் எல்லாம் சொல்லிகிட்டு.’

‘ம்ம்.’
‘சரி வெட்டிங் டேக்கு வந்திருக்கேன். எனக்கு ட்ரீட் ஒன்னும் இல்லையா?’
அவள் புரியமால் பார்த்தாள்.
‘ட்ரீட்டா.. என்ன வேணும்?’
‘ம்ம்..’ (யோசித்தேன்.) ‘நீங்க எது குடுத்தாலும் ஓகே தான்.’
‘என்ன குடுக்குறதுன்னு தெரியல. நீயே சொல்லு.’
‘நீதான்டி வேணும் நாயே’ என்று என் மனம் உரக்கக் கத்தியது. ஆனால் உதடுகள் மவுனம் சாதித்தன.
‘சொல்லு சிவா. என்ன சைலன்டாயிட்ட?’
‘ஒன்னுமில்ல.’
‘என்ன ஒன்னுமில்ல. ஏதோ சொல்ல வந்த.. சும்மா சொல்லு.’
‘வேணாம் மாலதி. கேட்டா தப்பாயிடும்.’ (ஹாலுக்கு கேட்காதபடி மெதுவான குரலில் சொன்னேன்.)
(அவள் புரியாமல் பார்த்தாள்.) ‘என்ன தப்பாயிடும். அப்படி என்ன கேப்ப? சொல்லு.’
‘வேணாம். விடுங்க. அதெல்லாம் கேட்டாலும் கிடைக்காது.’
‘ஹலோ.. முதல்ல கேளுங்க சார். அப்புறம் பாக்கலாம்.’
‘வேணாம் மாலதி. கேட்டா நீங்க தப்பா நெனப்பீங்க. விடுங்க.’
‘முதல்ல கேளு. ஒரு பிரன்டா நீ என்ன கேட்டாலும் தருவேன்.’

‘ம்ம்ம்.’
‘என்ன சொல்லு?’
‘ஒரு ஸ்வீட் வேணும்.’
அவள் என்னை விநோதமாகப் பார்த்தாள். ‘இவ்வளவுதானா? அதான் ஈவ்னிங்கே குடுத்தேனே. இரு இன்னொன்னு எடுத்துட்டு வரேன்’ என்று எழப் போனவளை நான் கையைப் பிடித்து நிறுத்தினேன். அவள் நின்று புரியாமல் என்னைப் பார்த்தாள்.
‘அந்த ஸ்வீட் இல்ல மாலதி.’
‘அப்புறம்?’ (கையை விடுவித்துக் கொண்டு மீண்டும் உட்கார்ந்தாள்.)
நான் திரும்பி ஹாலை நோட்டமிட்டு அவர்கள் இருவரும் வரமாட்டார்கள் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டு மாலதியிடம் திரும்பினேன். அவளின் சிவந்த உதடுகளைக் கண்ட என் தயக்கம் உடைந்தது. ஆட்காட்டி விரலால் திரட்சியான கீழுதட்டைத் தொட்டேன்.
‘இந்த ஸ்வீட்தான் வேணும்.’ (கிசுகிசுப்பான குரலில் சொன்னேன்.)

‘அந்த ஸ்வீட் இல்ல மாலதி.’
‘அப்புறம்?’ (கையை விடுவித்துக் கொண்டு மீண்டும் உட்கார்ந்தாள்.)
நான் திரும்பி ஹாலை நோட்டமிட்டு அவர்கள் இருவரும் வரமாட்டார்கள் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டு மாலதியிடம் திரும்பினேன். அவளின் சிவந்த உதடுகளைக் கண்ட என் தயக்கம் உடைந்தது. ஆட்காட்டி விரலால் திரட்சியான கீழுதட்டைத் தொட்டேன்.
‘இந்த ஸ்வீட்தான் வேணும்.’ (கிசுகிசுப்பான குரலில் சொன்னேன்.)

லேசான அதிர்ச்சியுடன் மாலதி சட்டென்று எழுந்தாள். என்னைப் பார்க்காமல் விறுவிறுவென்று வாஷ் பேசின் சென்று கைகழுவிவிட்டு மீண்டும் என்னைக் கடந்து ஹாலில் சென்று மகள்களின் அருகில் சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டாள்.
எனக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. எழுந்து ஹாலுக்கு வந்து சேரில் உட்கார்ந்தேன். அவள் என்னைப் பார்க்காமல் வெறுமனே டிவியைப் பார்த்தபடி இருந்தாள். சில நிமிடங்கள் நானும் பேசாமல் அமைதியாய் இருந்து விட்டு எழுந்தேன்.
‘சரி நேரமாச்சு. நான் கௌம்பறேன் ஆர்த்தி.’
‘ஓகே அங்கிள்.’
‘பை கவுசி.’
‘ஓகே பை அங்கிள்.’
(மாலதியைப் பார்த்து) ‘வரேன்ன்.’
‘ம்ம்’ (என் பக்கம் திரும்பாமலே சொன்னாள்.)

நான் அதற்கு மேல் எதுவும் சொல்லாமல் வெளியேறினேன். பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்யும் முன்பு அவளுக்கு மெசேஜ் அனுப்பினேன்.
‘சாரி மாலதி.’
வீட்டுக்குப் போய் உடை மாற்றிவிட்டுப் படுத்தேன். அவளிடமிருந்து பதில் எதுவும் வரவில்லை. தூக்கமே வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்தேன். அடுத்த நாள் காலையில் அவளுக்கு போன் செய்தேன். எடுக்கவில்லை. மீண்டும் முயற்சித்தேன். பதில் இல்லை.
அதன் பின்னர் நான்கைந்து நாட்கள் அவளிடமிருந்து போன், மெசேஜ் ஒன்றும் வரவில்லை. எனக்கு தவிப்பாயிருந்தது. அவள் போன் பண்ண மாட்டாளா என்று எதிர்பார்த்து ஏங்கினேன்.
அவளைப் நேரில் பார்த்து மன்னிப்பு கேட்கலாம் என்று வழக்கம் போல் சிந்துவுடன் பள்ளிக்குச் சென்றேன். அவளை வகுப்புக்கு அனுப்பி விட்டு பைக் அருகில் காத்திருந்தேன். அவளைக் காணவில்லை. சிறிது நேரத்தில் சுதா மட்டும் ஒரு மாணவியுடன் வந்தாள். என்னைப் பார்த்ததும் புன்னகைத்து நின்றாள். உடனிருந்த மாணவியை அனுப்பி விட்டு ‘ஹலோ’ என்றாள்.
‘ஹலோ மிஸ்.’
‘எப்படி இருக்கீங்க?’
‘ம்ம். நல்லா இருக்கேன். சிந்துவ விடலாம்னு வந்தேன்.’
‘ஓகோ.’

மாலதி பற்றி கேட்க தயக்கமாயிருந்தது. அவளாகவே ஏதாவது சொல்ல மாட்டாளா என்று எதிர்பார்த்து நின்றேன்.
‘ஓகே சிவா. கிளாசுக்கு நேரமாச்சு. நான் வரேன்.’
‘ம்ம். ஓகே மேடம். அவங்க வரலையா?’
(லேசான சிரிப்புடன்) ‘யாரு?’
‘உங்க பிரன்ட் மாலதி மிஸ்.’
‘ஏன்? அவங்க உங்களுக்கு பிரன்ட் இல்லையா?’
‘ஓகே ஓகே.. எனக்கும் பிரன்ட்தான். சொல்லுங்க சுதா..’
‘இன்னக்கி ஒரு விசேச வீடு இருக்குன்னு ஹாஃப் டே லீவ் போட்டிருக்கா. ஆப்டர் நூன்தான் வருவா.’
‘ம்ம்’
‘என்ன ஆச்சு சிவா? ஒரு மாதிரி டல்லாயிருக்கீங்க?’
‘ஒன்னுமில்லயே.’
‘ம்ம்.. மாலதி மிஸ்சும் நாலஞ்சு நாளா டல்லாத்தான் இருந்தாங்க. எனி ப்ராப்ளம்?’
எனக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை.
‘தெரியலையே மிஸ். நான் போன் பண்ணினாலும் அவங்க எடுக்கல.’
‘ம்ம்.’

(சிறிது தயக்கத்துக்குப் பின்னர்) ‘கேக்குறேன்னு தப்பா எடுத்துக்காதீங்க. உங்களுக்குள்ள ஏதாவது ப்ராப்ளமா?’
(நான் தயங்கியபடி அவளைப் பார்த்தேன்.) ‘அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லையே.. ஏன்?’
‘இல்ல. அடிக்கடி என்கிட்ட உங்களைப் பத்தி பேசிட்டே இருப்பாங்க.. இப்ப கொஞ்சநாளா பேசுறதில்ல. அதான் கேட்டேன்.’
(லேசான அதிர்ச்சியுடன்) ‘என்னைப் பத்தியா? என்ன பேசுவாங்க?’
‘அதெல்லாம் சொன்னா இப்போ நேரம் பத்தாது. அவ்வளவு சொல்வாங்க.. பயப்படாதீங்க. நல்ல விதமாத்தான் சொல்லுவாங்க.’ (சிரித்தாள்.)
‘ஓ.. ஓகே.’
‘ஓகே சிவா. நான் கௌம்பறேன்.’
‘ஓகே சுதா மிஸ்.’
‘ஹலோ.. நான் என்ன உங்களுக்கும் மிஸ்ஸா? வெறும் சுதா மட்டும் போதும்.’
‘ஓகே சுதா. நானும் கௌம்பறேன்.’
‘ம்ம். பை.’ (சொல்லிவிட்டு திரும்பியவளை அழைத்தேன்.)
‘ஹலோ ஒரு நிமிசம்.’

‘என்ன சிவா?’
‘ஒரு ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா?’
‘ம்ம் சொல்லுங்க.’
‘மாலதி நான் போன் பண்ணினா எடுக்க மாட்டேங்குறாங்க?’
‘சோ.?’
‘உங்களுக்கு போன் பண்ணினா அவங்க கிட்ட குடுக்க முடியுமா?’
‘நோ சிவா. அப்படி பண்ணி அவங்க என்மேல கோபப்பட்டா என்ன செய்றது?’
‘அப்படி கோபப்பட்டா, பழிய என்மேல போட்டுடுங்க. நான்தான் போர்ஸ் பண்ணி உங்க நம்பர் வாங்கி போன் பண்ணினதா’
(யோசித்தபடி தயங்கினாள்.) ‘ம்ம்.. சரி உங்களுக்காக பண்றேன்.’
‘ஓ தேங்ஸ் சுதா.’

அவளிடம் நம்பர் வாங்கிக் கொண்டு கிளம்பினேன்.

பாடம் தொடரும்…

வாசகர்களின் கருத்துகளை தெரிவிக்கவும்… Teacher Pundaiyai Nakkum Tamil Kama Stories

NEXT PART