என் அன்னையின் சகோதரியுடன்

Tamil Kama Stories – என் அன்னையின் சகோதரியுடன் ஒரு வித்தியாசமான சூழ்நிலையில் நான் நடத்திய
காமப் போர்தான் இந்த கதை. என் சுன்னியை பற்றிய அவளுடைய தப்பான
அபிப்ராயத்தை மாற்றி, அவள் ஜென்மத்திற்கும் மறக்க முடியாத ஒரு சுகத்தை
நான் அவளுக்கு கொடுத்தேன். அந்த சம்பவத்தை சுவாரசியமாய்
எழுதியிருக்கிறேன். தகாத உறவுக்கதை. பிடிக்காதவர்கள் தவிர்த்து விடவும்.

(நீங்களும் உங்கள் கதையை எங்களுடன் பகிருந்து கொள்ளுங்கள் . எங்கள் தளத்தில் பதிவு(Register)செய்து உங்கள் கதையை எழுதவும்) . தயவு செய்து பெரிய கதையாக எழுதவும் . கதையை இங்கும் அனுப்பலாம் : [email protected]

இந்த கதையை எழுதியவர் : Shanthi Devi

பார்த்ததுமே “சுண்டக்கா.. நல்லா இருக்கியாடா?” என்றாள் சித்தி.

“சித்தி கேக்குறால்ல, எப்படி இருக்கேன்னு சொல்லுடா” என்றாள் அருகில் இருந்த அம்மா.

“நல்லா இருக்கேன் சித்தி” நான் வேண்டா வெறுப்பாய் சொன்னேன்.

“சரி.சரி. உள்ள வா. இப்படி இரு. இளநீ வெட்டி தாரேன். குடிக்கிறியா?”

நான் தலையாட்ட சித்தி உள்ளறைக்குள் நுழைந்து இளநீர் கொண்டு வர சென்று
விட்டாள். எனக்கு சித்தி மீது எரிச்சலாக வந்தது. இத்தனை வருடம்
ஆகிவிட்டது. இன்னும் அவள் அந்த பெயரை மறக்கவில்லையே. புது ஊருக்கு வந்த
என்னுடைய உற்சாகம் சுத்தமாக வடிந்து போனது.

நான் சென்னையில் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டு இருக்கிறேன். இப்போது கோடை
விடுமுறை. நானும் அம்மாவும் இப்போதுதான் சித்தியின் கிராமத்துக்கு வந்து
இறங்கியிருக்கிறோம். இங்கு திருவிழாவுக்காக வந்திருக்கிறோம். அப்பாவுக்கு
லீவு கிடைக்கவில்லை. எங்கள் குடும்பம் முன்பு இந்த கிராமத்தில்தான்
இருந்தது. நான் பிறந்தது இந்த ஊரில்தான். ஆரம்ப பள்ளி எல்லாம் இங்குதான்
படித்தேன். பின்பு அப்பாவுக்கு சென்னை மாற்றல் ஆனதும் அங்கேயே செட்டில்
ஆகிவிட்டோம். சென்னை போனபிறகு நான் இந்த ஊருக்கு வந்ததில்லை. அம்மாதான்
அவ்வப்போது வந்து செல்வாள்.

சித்தி அம்மாவுடைய ஒரே தங்கை. சிறுவயதிலேயே கணவனை இழந்தவள். பிள்ளைகளும்
இல்லை. தோப்பு தொரவு என்று கணவன் விட்டு சென்ற சொத்தை தனியாக
நிர்வகித்துக் கொண்டு, அந்த வருமானத்திலேயே வாழ்கிறாள். இந்த வயதிலும்
சின்னப்பெண் போல சுறுசுறுப்பாக இருப்பாள். எந்த நேரமும் ஏதாவது வேலை
பார்த்துக் கொண்டே இருப்பாள். சளைக்காத உழைப்பாளி. அவள் என் பட்டப்பெயர்
சொல்லி கூப்பிடுவது எனக்கு பிடிக்காவிட்டாலும், என்னிடம் ரொம்ப பாசமாக
இருப்பது எனக்கு தெரியும். சொந்தப் பிள்ளை இல்லாததால் மற்ற பிள்ளைகள்
மேல் மிகவும் பிரியம்.

சித்தியின் மேல் என்னுடைய கோபத்துக்கு என்ன காரணம் என்று சொல்கிறேன்.
சிறுவயதில் என்னுடைய சுன்னி மிகவும் சின்னதாக இருக்குமாம். எல்லோரும்
கேலியாக ‘சுண்டக்காய்.. சுண்டக்காய்..’ என்று என்னை கூப்பிடுவார்கள்.
எனக்கு அப்போதெல்லாம் யாராவது அப்படி கூப்பிட்டால் கடுங்கோபம் வரும்.
கையில் கிடைத்ததை எடுத்து அவர்கள் மேல் எறிவேன். சித்தியும் என்னை
அப்படிதான் கூப்பிடுவாள். இப்போது என்னுடைய சுன்னி எட்டு இஞ்ச் சைசில்
உலக்கை போல வளர்ந்து விட்டது வேறு விஷயம். ஆனால் இத்தனை வருடங்கள்
கழித்தும் சித்தி அதை மறக்காமல் அப்படியே என்னை கூப்பிட்டது எனக்கு
எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது.

சாப்பிட்டுவிட்டு பயணக்களைப்பில் படுத்து தூங்கிவிட்டேன். மறுபடியும்
விழித்தபோது மாமாவும் அத்தையும் வந்திருந்தார்கள். மாமா அம்மாவின்
அண்ணன். சேலத்தில் இருக்கிறார். குடும்பத்தோடு திருவிழாவிற்கு
வந்திருக்கிறார். மாமாவுக்கு இரண்டும் பெண்கள். சிறுவயதில் பார்த்தது.
இப்போது தள தளவென வளர்ந்து இருந்தார்கள். மேலேயும், கீழேயும் புசு
புசுவென வீக்கம் வந்து கவர்ச்சியாக இருந்தார்கள். என்னை பார்த்து
தங்களுக்குள் எதோ குசு குசுவென பேசி சிரித்துக் கொண்டார்கள். எனக்கு
அவர்களை பார்த்ததுமே பிடிக்கவில்லை.

மாலை அம்மாவும் நானும் கோயிலுக்கு போய்விட்டு வந்தோம். அம்மா வீட்டுக்கு
சென்று விட, நான் கடைத்தெரு பக்கம் சிறிது நேரம் சுற்றி விட்டு,
இருட்டியதும் வீட்டுக்கு வந்தேன். வீட்டுக்குள் நுழையும்போது மாமா
பெண்கள் ரெண்டு பெரும் எதிரில் வந்தார்கள். வழிவிடாமல் குறுக்கே நின்று
கொண்டு வம்பு செய்தார்கள். பின்பு விலகி வழிவிட்டு படியில் இருந்து கீழே
இறங்கினார்கள். நான் படியேற, பின்னால் இருந்து ‘சுண்டக்கா……’ என்று
கத்திவிட்டு ஓடினார்கள். எனக்கு சித்தி மேல் கோபம் தலைக்கேறியது. அவள்
என்னை அப்படி கூப்பிட்டு எரிச்சல் மூட்டுவது மட்டும் இல்லாமல், இப்போது
இந்த குட்டிச் சாத்தான்களுக்கும் சொல்லிக் கொடுத்திருக்கிராளே? இனி இந்த
குட்டிச் சாத்தான்கள் ஊரை விட்டு கிளம்பும் வரை என்னை கேலி செய்வார்களே.
நான் ஆத்திரத்துடன் வீட்டுக்குள் நுழைந்து சித்தியை பார்த்து கத்தினேன்.

“சித்தீதீதீ”

“ஏண்டா இப்படி கத்துற?”

“அவளுகள்ட்ட என் பட்டப் பேரை சொன்னீங்களா?”

“ஆமாம். அதுக்கு என்ன இப்போ?”

“ஏன் சித்தி சொன்னீங்க? அவளுக என்னை கேலி பண்றாளுங்க”

நான் சின்னப் பிள்ளை போல் தேம்பவும் சித்தி சிரித்தாள்.

“ஏண்டா, மாமன் பொண்ணுங்க கேலி பண்ணாம வேற யாரு கேலி பண்ணுவா? இதுக்குலாமா
போய் மூஞ்ச சுருக்கிக்குறது? சொன்னா சொல்லிட்டு போறான்னு விடுவியா?”

“போங்க சித்தி. அவளுக அப்படி கூப்புடுறது எனக்கு புடிக்கலை. ரொம்ப
அவமானமா இருக்கு. ஏன் சித்தி சொன்னீங்க?”

“உன்னைய பத்தி ‘சுண்டக்கா சுண்டக்கா’ ன்னு சொல்லி அக்காகிட்ட பேசிட்டு
இருந்தேண்டா. அவளுங்க வந்து யார் அது சுண்டக்கான்னு கேட்டாளுங்க.
சொன்னேன். அவளுகளுக்கு பேரு மட்டுந்தான் தெரியும். அர்த்தமெல்லாம்
தெரியாது. சொன்னா சொல்லிட்டு போறாளுக. விடு”

எனக்கு கொஞ்சம் நிம்மதியாக இருந்தது. நல்லவேளை அவர்களிடம் இந்த சித்தி
அர்த்தத்தை சொல்லவில்லை. சொல்லியிருந்தால் ரொம்ப கேவலமாகி இருக்கும்.
எனக்கு அதற்கு மேலும் சித்தியை முறைப்பது ஆபத்து என்று பட்டது. அப்படி
முறைத்து அவள்பாட்டுக்கு அவர்களிடம் அதன் அர்த்தத்தையும் சொல்லிவிட்டால்?
அப்புறம் அந்த வாண்டுகளை பற்றி கேட்கவே வேண்டாம். நான் அமைதியாக
இருந்துவிட முடிவு செய்தேன்.

“ப்ளீஸ் சித்தி. இனிமே அப்படி கூப்பிடாதீங்க சித்தி” என்றேன்.

“சரிடா. இனிமே நான் அப்படி கூப்பிடலை. சரியா?” என்றாள் சித்தி.

இரண்டு நாள் போனது. பகலில் ஊர் சுற்றுவது, இரவில் கோவிலுக்கு சென்று
திருவிழா நிகழ்ச்சிகள் பார்ப்பது என்று கழிந்தது. மாமா பெண்கள் இருவரும்
பார்க்கும்போதெல்லாம் ‘சுண்டக்கா, சுண்டக்கா’ என்று கூறி எனக்கு
வெறியேற்றினர். அவர்கள் இருவரையும் கவுத்துபோட்டு, அவர்களுடைய புண்டையில்
என் பூலை திணித்து ‘யாருக்குடி சுண்டக்கா! யாருக்குடி சுண்டக்கா!!’ என்று
கேட்டுக்கொண்டே அவர்களை கதற கதற ஓக்கவேண்டும் என்று எனக்கு தோன்றியது.
பற்களை கடித்துக் கொண்டு ஆத்திரத்தை கட்டுப் படுத்திக் கொள்வேன்.
எல்லாவற்றிற்கும் காரணமான சித்தி மீதும் கோபம் பீறிட்டு வரும். நான்காவது
நாள் காலையிலே அம்மா வந்து என்னிடம் சொன்னாள்.

“தோப்புல கொஞ்சம் வேலை இருக்காம்டா. சித்தி உன்னை ஒத்தாசைக்கு
கூப்புடுறா. போயிட்டு வா”

எனக்கு சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை. அம்மா திட்டுவாளே என்று நினைத்து ஒத்துக்
கொண்டேன். அது பம்புசெட் வைத்த பெரிய தென்னந்தோப்பு. ஊருக்கு வெளியே
ஒதுக்குப் புறத்தில் இருந்தது. உரித்த தேங்காய்களை அடுக்கி வைப்பது,
தேங்காய் மட்டைகளை ஓரமாய் அள்ளிப் போடுவது, குப்பைகளை கூட்டுவது,
வாய்க்காலை சரி செய்வது என்று எல்லா வேலையையும் சித்தியே பார்த்துக்
கொண்டாள். நான் சின்ன சின்ன ஒத்தாசைகள் செய்து கொண்டு இருந்தேன். எல்லா
வேலையும் முடிந்தபோது, நண்பகல் பதினோரு மணியாயிற்று. உச்சி வெயில் காய
ஆரம்பித்தது.

“ஒரே கச கசன்னு இருக்குடா. சித்தி குளிச்சுட்டு வந்துர்றேன். அப்புறம்
ரெண்டு பெரும் வீட்டுக்கு கெளம்பலாம்”

சித்தி போய் மோட்டாரை போட்டுவிட்டு வந்தாள். தொட்டியில் சட சடவென தண்ணீர்
கொட்ட ஆரம்பித்தது. இடுப்புவரை உயரமுள்ள தொட்டி அது. முழங்கால்
உயரத்துக்கு சற்று மேலே போடப்பட்டிருந்த துளை வழியாக நீர் வெளியே
பாய்ந்து, தென்னை மரங்களுக்கு ஓடியது. எனக்கு நீரை பார்த்ததும்
குளிக்கும் ஆசை வந்தது.

“சித்தி, எனக்கும் குளிக்கணும் போல இருக்கு. குளிக்கவா?”

“குளி. ஏண்டா, இதெல்லாம் போயா என்கிட்டே கேட்டுக்கிட்டு இருப்ப?”

நான் உடனே என் உடைகளை அவிழ்த்து விட்டு இடுப்பில் துண்டை கட்டிக் கொண்டு
தொட்டிக்குள் குதித்தேன். நீருக்குள் முங்கி ஜில்லென்ற நீரின் குளுமையை
அனுபவித்தேன். ஏறியிருந்த வெயிலுக்கு நீரின் குளுமை சுகமாய் இருந்தது.
தொட்டிக்கு வெளியே எதேச்சையாய் சென்ற என் பார்வை, உடை மாற்றிக் கொண்டு
இருந்த சித்தியை பார்த்ததும் குத்திட்டு நின்றது.