உலகின் கடைசி நாட்கள் – 1

Aunty Pengal Okkum Tamil Sex Story – நான் ஒரு ஆண். வயது 34 . திருச்சியில் ஒரு கம்பெனி என்ஜினீயர் ஆக பணி புரிகிறேன். ஒரு சாதாரண நாள் அது — 13 தேதி ஆகஸ்ட் மாசம் 2015 வருடம். காலை 6 :15 மணி. தூக்கத்தில் இருந்து கண் விழித்தேன். படுக்கை அறையில் இருந்து வெளியே வந்து பார்த்தேன். வீடு ஒரே அமைதியாக இருந்தது. யாரையும் காண வில்லை. எனக்கு வியப்பாக இருந்தது. என் மொபைல் எடுத்து கால் செய்தால், எல்லாருடைய மொபைலும் அவர் அவர் இடத்தில உள்ளது. அனால் யாரையும் காண வில்லை. முகத்தை மட்டும் கழுவி கொண்டு வெளியே வந்து பார்த்தேன். அதிர்ந்தேன். தெருவிலும் யாரும் இல்லை. எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. ஓடி சென்று என் பைக் சாவியை எடுத்து கொண்டு, பைக்கில் ஏறி மெயின் ரோடு வரை சென்றேன். யாரும் இல்லை. முதல் முறை நான் மிகவும் பயந்தேன். போலீஸ் ஸ்டேஷன் சென்றால், அங்கேயும் யாரும் இல்லை. உடனே வேகமாக சென்று வீட்டின் உள்ளேயே இருந்தேன். போர் இல்லை. உலகம் அழிய வில்லை. குண்டு வெடிப்போ இல்லை வியாதியோ இல்லை. எல்லா பொருளும், வண்டிகளும், வீடுகளும், கட்டிடமும் அப்படியே இருக்கின்றன. அனால் எந்த மனிதர்களும் இல்லை. நோ நோ. நான் மனிதன் தான். சரி… பயந்து ஒன்றும் நடக்க போவது இல்லை. அடுத்து என்ன என்று யோசிக்க ஆரம்பிதேன்.

டிர் டிர் டிர் …. ஒரு கார் சத்தம். வேகமாக போனது. நான் கூப்பிடும் முன்னர் வேகமாக சென்று மறைந்தது. அப்படியானால்… என்னை போன்று சில மனிதர்கள் இன்னும் இருக்கிறார்கள். சிறிது நிம்மதி அடைந்தேன். நானும் என் பைக் எடுத்து எல்லா ஏரியா வும் சுற்றினேன். ஒரு போலீஸ் மெகா போன் எடுத்து, திருச்சி முழுக்க சுற்றி வந்தான். யாரும் இல்லை. மெகா போன் எடுத்து கத்தியது தான் மிச்சம். பிறகு சத்திரம் பேருந்து நிலையம் அருகில் ஒரு சிறிய பெண்ணை கண்டேன். 14 வயது இருக்கலாம். தனியே திக்கு தெரியாமல் நின்று இருந்தாள். என்னை கண்டதும் ஒரு நிம்மதி அவள் கண்களை தெரிந்தது. “அங்கிள், யாரையும் காணோம், காலையில் இருந்து” என்றாள். “அமாம். நாம் கொஞ்சம் பேரு தான் இருக்கோம்” என்றேன். “என் கூட வா, சேர்ந்து யோசிக்கலாம் அடுத்து என்ன என்று” என்று சொன்னேன். அவளும் சரி என்றாள். என் பின்னால் பைக்கில் ஏறி அமர்ந்தாள். பிறகு சத்திரம் அருகில் இருவர் (1 ஆண் 30, 1 பெண் 27) பார்த்தோம். இருவரும் மலை கோட்டை அருகே ஒரே ஏரியா. அங்கே இருந்த ஒரு கார் எடுத்தோம். நாம் என்ன செய்தலும் கேட்க ஆள் இல்லை என்ற உண்மை புரிந்தது. பின்னர் ஸ்ரீரங்கம் அருகில் ஒரு 21 வயது பெண், ஜோசெப் காலேஜ் அருகில் ஒரு 16 வயது பெண் ஆகியோர் இருந்தனர். ஆகா மொத்தம் 2 ஆண், 2 பெண், 2 சிறுமியர் என 6 பேரும் ஒரு பெரிய பங்களா வில் தங்கினோம். அருகில் இருந்த ஹோட்டல் சென்ற நான், அங்கே பிரிட்ஜெயில் இருந்து பால் பாக்கெட், பிரட், முட்டை எல்லாம் எடுத்து வந்தான். நான் ஆம்லெட், பிரட் டோஸ்ட், பூஸ்ட் எல்லாம் செய்து அவர்களை சாப்பிட அழைத்தேன். எல்லோரும் சாப்பிட்டனர். ஸ்ரீரங்கம் பெண் மட்டும் ஆம்லெட் சாப்பிடவில்லை. அவள் பிராமண பெண் என்று அறிந்தேன். அந்த ஆணும் பெண்ணும் ஏற்கனவே அறிமுகமானவர்கள் என்பதால், அவர்கள் பேசிய படியே இருந்தனர். பாவம் 2 சிறுமியர். அவர்களுகளாகவே பேசியபடி சோகமாக இருந்தனர். ஒருவள் 8 வகுப்பு, இன்னொருத்தி 10 வகுப்பு. ஸ்ரீரங்கம் பெண் காலேஜ் முதல் வருடம். எல்லோரும் தூங்க சென்றோம். அந்த ஆணும் பெண்ணும் முதல் மாடியில் ஆளுக்கு ஒரு அறையில் சென்றனர். பின்னர் கீழ் அறையில் ஒன்றில் ஸ்ரீரங்கம் பெண் செல்ல, ஒரு அறையில் நான் சென்றேன். சிறுமியர் இருவரும் ஒரு அறையில் சென்றனர். விடியற்காலை 5 மணி இருக்கும். இரு சிறுமியரும் என்னை எழுப்பினர். “அங்கிள், யாரோ கதவை திறந்த மாதிரி இருந்துது” என்றதும், நான் உஷார் ஆனேன். ஆம். வாசல் கதவு திறந்து இருந்தது. உடனே ஸ்ரீரங்கம் பெண் சத்தம் கேட்டு வந்தாள் அவள் அறையில் இருந்து. நான் மாடியில் சென்று பார்த்தேன். இரு அறைகளும் காலியாக இருந்தது. அவர்கள் எங்களை தனியே விட்டு விட்டு சென்று விட்டனர். கீழேய் வந்த நான், அவர்களிடம் நடந்ததை சொன்னேன். உடனே சிறுமியர் “அங்கிள் நீங்களாச்சும் எங்களை விட்டுட்டு போகாதீங்க. அக்கா… நீங்களும் கூட இருங்க” என்றுணர். நாங்கள் இருவரும் “கண்டிப்பாக போக மாட்டோம்” என்றோம். எல்லோரும் தூங்க சென்றோம்.

மறுநாள் காலை… 9 மணி. நான் 6 மணியில் இருந்து தூங்கவே இல்லை. அவர்கள் அறையில் சென்று பார்த்த போது ஒரு காண்டம் பேக் பிரிக்க பட்டு இருந்தது. எனக்கு எல்லாம் புரிந்தது. அவசர அவசர மாக காண்டம் அப்புறப்படுத்தி விட்டு, கீழே வந்து விட்டான். எனக்குள் ஆசை துளிர் விட தொடங்கியது. 1 இளம் பெண். அதுவும் ஐயர் வீடு பெண். அவள் மீது எனக்கு இருந்த எண்ணம் மாறியது. அவளை அனுபவிக்க முடிவெடுத்தேன். அனால் அவளை கற்பழிக்க எனக்கு எண்ணம் இல்லை. அவளை சிறிது சிறிதாக முகர முடிவு செய்தேன். அவள் அறையை முன் இருந்து சிறுமியர் அறை சென்றேன். இருவரும் அசந்து தூங்கினார். திடீரென எனக்கு இன்னொரு யோசனை தோன்றியது. இந்த 2 மொட்டுகளையும் கசக்க தோன்றியது. எனக்குள் இருந்த மிருகம் முற்றிலும் விழித்து கொண்டது.

முதலில் வேறு யாரும் எங்கள் குரூப்பில் வந்து விட கூடாது என்று முடிவு செய்தேன். முதலில் இங்கு இருந்து கிளம்ப வேண்டும். நான் வெளியே சென்று, அருகில் உள்ள ஒரு சிறிய துணி கடையில் எனக்கு 4 செட் துணிகளை எடுத்து கொண்டேன். பிறகு அவர்களுக்கும் ஆளுக்கு 4 செட் துணிகள் எடுத்தேன். எல்லாம் ரெடிமேட், பின்னர் வேறு எல்லா சிறுமியர் ஆடைகளையும் எடுத்து ஒளித்து வைத்து விட்டேன். (நான் எடுத்த ஆடைகள் அவர்களுக்கு கொஞ்சம் சிறிய அளவு). பின்னர் அதே போல் அந்த இளம் பெண்ணிற்கும் செய்தேன். நான் பங்களா திரும்பும் போது எல்லோரும் எழுந்து என்னை காணாமல் தேடினர். “உங்களுக்கு மாற்று டிரஸ் எடுக்கதான் போனேன்” என்று சொல்லி, அவர்களுக்கு டிரஸ் அளித்தேன். அந்த பெண் அவள் துணிகளை செக் பண்ணி விட்டு, “இன்னும் கொஞ்சம் டிரஸ் எடுக்க வேண்டி இருக்கு” என்றாள். (அவள் உள்ளாடைகளை சொல்கிறாள் என்று அறிந்தேன் ). சிறுமியரும் அதை ஆமோதித்தனர். (அவர்களும் பெண்கள் தானே, மேலும் 6 வகுப்பிலேயே சிறுமியர் மேலே எலாஸ்டிக் ஷிம்மிஸ் அணிவதை அறிவேன். இவர்கள் 8 மற்றும் 10 வகுப்பினர்). நான் எதையும் வெளி காட்டி கொள்ளாமல், “4 செட் உள்ளதே என்றேன்”. சிறுமிகள் தர்மசங்கடத்தில் நெளிந்தனர். அந்த பெண்ணோ “இல்லை நாங்கள் போகிறோம். வாங்க பொண்ணுங்கள” என்று அவர்களை அழைத்து சென்றேன். ஒரு அரை மணி நேரத்தில் அவர்கள் வந்தனர். பின்னர் எல்லோரும் 1 நேரத்தில் கிளம்ப வேண்டும் என்று சொன்னேன். இங்கே ஆபத்து என்று நம்ப வைத்தேன். அவர்களும் சரி என்றனர். நான் சென்று குளித்து வந்தேன். சாப்பாடும் செய்தேன். பிறகு எல்லோரும் குளித்து வந்தனர். நேற்றைய சோகம் இன்று இல்லை. சாப்பிட்டதும் நான் கார் ஓட்ட, ஸ்ரீரங்கம் பெண் என் அருகில் மற்றும் சிறுமியர் பின்னே அமர, நான் பாண்டிச்சேரி நோக்கி கார் ஓட்டினேன். நாங்கள் எங்களை பற்றி அறிந்து கொண்டோம். ஸ்ரீரங்கம் பெண் பெயர் அகல்யா. 8 வகுப்பு பெண் பெயர் சிந்து. 10 வகுப்பு பெண் பெயர் வீணா.