கனடாவில் இருந்து அசோக் – 3

“ம்ம்… பாத்திருக்கேன்… ஆனால் ரோஜாப்பூ மாதிரியான பெண்ணை அங்கே எல்லாம் பார்க்கமுடியாது. அங்கே எல்லாம் வெள்ளை ரோஜா தான். வாசனையே இல்லாத ரோஜா. ரோஸ் நிற ரோஜாவை இங்கே தான் பார்க்க முடியும். கமகமன்னு வாசனையா…” வேண்டுமென்றே அவ்வாறு பேசினேன். ஆழமாக மூச்சிழுத்தேன்.

“ம்ம்ம்.. நல்லாப் பேசுறீங்க. ஆனால் ரோஸ் ரோஜாவிற்கு இயற்கையிலேயே மணம் இருக்கு. ரோஸ் நிறப் பெண்ணுக்கு லக்ஸ் சோப் போட்டால் தான் மணம்.” மீண்டும் சிரித்தாள். சித்ராவின் சிரிப்பைக் கேட்டுத்தான் கவிப்பேரரசு “டெலிஃபோன் மணி போல் சிரித்தவள்” என்று பாட்டெழுதினாரா?

“ம்ம்.. உக்கார்ந்து சாப்பிடுங்க அசோக்.” மேசையில் இரண்டு தட்டுக்கள் வைக்கப்பட்டிருந்தன.

“நீங்க சித்ரா?..”

“ம்ம்.. நானும்தான். முதல்ல நீங்க உக்காருங்க. நான் பரிமாறுரேன். அதுக்குள்ள சாந்தி எல்லா பதார்தமும் கொண்டு வைப்பாள். அப்போ நானும் உக்காருவேன்.”

“ஓக்கே சித்ரா.”

கவனமாக எனக்குப் பரிமாறினாள். அருகே வந்து கையைத் தூக்கும் போது தான் நான் கவனித்தேன். சித்ராவின் அக்குள்களில் லேசான மிருதுவான அடர்த்தியில்லாத பூனை முடி எட்டிப் பார்த்தது. கத்திரிக்கோலோ ப்ளேடோ வைத்தே இல்லை போல.

“அக்கா.. உக்காருங்கக்கா.. நான் வைக்கிறேன்.” தாவணியை தன் இடுப்பில் இறுக்கமாக சொருகியவாறு சாந்தி வந்தாள்.

“ம்ம்.. போடு டி.” என்று சித்ராவும் அமர்ந்தாள்.

சாதாரணமான கலகலப்பில் பேச்சு சென்றது. என் அருகே… மிக மிக அருகே நின்று சாந்தி என்னைக் கவனித்தாள். சித்ரா தனக்கு வேண்டியவற்றை தானே பரிமாறிக்கொண்டாள். ஒவ்வொரு முறை அவள் கை நீட்டும் போதும், கைகளுக்கடியில் மிருதுவான அக்குள் முடிகள் என் கண்களைத் தாக்கும். ம்ம்ம்… என்ன சுகந்தமான மணம். லக்ஸ் சோப்பின் மகிமை தான் என்ன!!!!

சாந்தி, பாய்ந்து பாய்ந்து கவனித்தாள். என் மீது உரசவில்லை.. அவ்வளவுதான். ஆனால் என்னேரம் உரசிவிடுமோ என்று என் நெஞ்சை திக் திக் என்று அடிக்க வைக்கும் அருகாமையில் சாந்தியின் மார்பகங்கள் பயணிக்கும். என் தோளிலிருந்து அரை செண்டிமீட்டர் தொலைவில் குத்தீட்டிகளாய் நிற்கும். ஆனால் உரசாது. குனிந்து மேசையிலிருந்து பாத்திரம் எடுக்கும் போது அவள் வெண்ணை வயிறு என் முழங்கைக்கு மிக அருகே வந்து ஒட்டி உரசுவது போலிருக்கும்.. ஆனால் தொடாது.

இடையிடையே சித்ராவின் செப்புவாய் நகருதலைக் காணவேண்டுமே!! டெலிஃபோன் மணி சிரிப்பைக் கேட்க வேண்டுமே!!!… அடாடாடா… உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சியான சங்கடங்கள்.

என் கழுத்து வரை இந்தக் காம சங்கடங்கள் ஏறி என் கண் விழி பிதுங்கி நின்றேன்.

ஆனால் “என்னவளே… அடி என்னவளே…” என்று பாட முடியாமல் திணறினேன். ஏனென்றால் சித்ரா என்னவள் அல்ல. என் நண்பனின் சொத்து. என் உயிர் தோழன் மனைவியைத் தொட்டுப் பார்க்கலாமா? எனக்கு சகோதரி போன்றவள்.

“ம்ம்ம்.. அருமையான விருந்து சித்ரா..” நாக்கு சப்பு கொட்டினேன். உண்மையாகவே இது போன்ற் தென்னிந்திய சாப்பாடு உண்டு எத்தனை வருடங்கள் ஆகிவிட்டன!!

“ஓஹோ.. இந்த விருந்துக்கே ஐயா இப்பிடி ஆயிட்டீங்களா? நீங்க இண்டியாவுல தங்கியிருக்கிற வரையிலும் இன்னும் எவ்வளவோ விருந்தெல்லாம் இருக்கே!! இல்லியா சாந்தி?” நான் ஆடிப்போனேன். சித்ராவின் பேச்சில் ஏதோ ஒரு suggestion இருக்கின்றதா? விருந்து படைக்கப்போகின்றாளா? அதுவும் சாந்தி அதற்கு உடந்தையா? சாந்தியைப் பார்த்தேன். நிர்மலமான இளம் முகத்தில் ஒரு நமுட்டுச் சிரிப்பு. லேசான வெட்கம். அவள் மூக்கில் பொடிசான மூக்குத்தி மினுமினுத்தது. தாவணி மூடிய இளம் நெஞ்சம் ஏறித் தாழ்ந்தது.

“ம்ம். ஆமாம்கா.” சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டு வேகமாக உள்ளே சென்றாள். நிச்சயம் என்னவோ நடக்கப் போகின்றது. சித்ராவின் அப்பட்டமான சாட்டின் துணி ஹவுஸ்கோட் வேறு என்னை பாடாய்ப் படுத்துகின்றது. குத்தீட்டி முலைகள் ஹவுஸ்கோட்டைத் தூக்கி நிறுத்தி என்னை பார்த்து சிரிப்பது போலிருந்தது.

உணவு முடித்து எழுந்தேன். “வாங்க அசோக்.” சித்ரா முன்னால் செல்ல நான் பின் தொடர்ந்தேன். பின்புறக் கொப்பரைகளின் உல்லாசமான ஆட்டம். சாட்டின் போன்ற அவள் மேனி மீது சாட்டின் துணி வழுக்கிக்கொண்டு சென்றது. சிறிய ஜட்டி உள்ளே தெரிந்தது. பாதி ஜட்டி அவள் குண்டிக்கும்பங்களுக்கு இடையே காணாமல் போயிருந்ததால், பாதி குண்டிகள் வெள்ளைவெளேர் என்று வெட்டவெளிச்சம். கிள்ளத்தூண்டும் குண்டிகள். வேண்டுமென்றே, நான் கிள்ளவேண்டும் என்றே சித்ரா இது போல் செய்கின்றாளோ?

அவள் வாஷ் பேசினில் முதலில் கை கழுவினாள். பின்னர் நான் கை கழுவும் போது சாந்தி சித்ராவிடம் ஒரு சிறிய டர்க்கி டவல் நீட்ட, அவள் கை துடைத்துக்கொண்டாள். முகத்தையும் துடைத்தாள். முகத்திலிருந்து அவள் கழுத்திலும் அதற்கு சற்று கீழேயும் வழிந்த நீரையும் துடைத்தாள். துடைத்துவிட்டு அதே டவலை என்னிடம் தந்தாள் சித்ரா. டவலை முகர்ந்தேன்..ம்ம்ம்ம்.. சித்ராவின் வாசனை. என் அழகி சித்ராவின் முலைகளின் முகட்டுகளைத் துடைத்த வாசனை… ஆஹா.. அதற்குள் இவள் என் சித்ரா ஆகிவிட்டாளா? கை, முகம் எல்லாம் துடைத்துவிட்டுப் பார்த்தேன். இன்னும் அங்கேயே நின்றுகொண்டிருந்தாள் சித்ரா. தொடுதூரத்தில் அவள் முலைகள். என்னிடமிருந்து டவலை வாங்கிக்கொண்டாள்.

“இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோங்க அசோக். எனக்கும் கொஞ்சம் பர்சனல் வொர்க் இருக்கு. மதியத்துக்கு மேலே எங்கேயாவது ஊர் சுத்தப் போகலாம்.” so ஊர் சுற்ற எனக்கு ஒரு பெண் துணை இன்று கிட்டப் போகின்றது. அவள் கூறியதும் சரியே. உண்ட மயக்கம் தொண்டனுக்கும் உண்டு. அருமையான விருந்து படைத்த சாந்திக்கு என் மனமார்ந்த நன்றியைத் தெரிவித்து என் அறை நோக்கி நடந்தேன்.

“எது வேணும்னாலும் 31 நம்பர் அழுத்தி, சாந்தி கிட்ட சொல்லுங்க அசோக். உங்களோட எல்லாத் தேவைகளையும் அவள் பூர்த்தி செய்வாள்.”

என் தேவை இப்போது என் சுண்ணிக்கு ரிலீஸ். அதைத் தருவாளா? என் அறைக்குள் நுழையும் முன் ஒரு முறை திரும்பிப் பார்த்தேன். இரு இளம் பெண்களும் அருகருகே நின்றுகொண்டிருந்தனர். சாந்தியின் கண்களில் ஆவல், அவள் இதழ்களில் புன்முறுவல், கண்கள் தாழ்ந்ததில் வெட்கம் தெரிந்தது. ஆனால் சித்ராவின் பார்வையில்.. ம்ம்ம்.. அப்பட்டமான அழைப்பு தெரிந்தது. எப்படியும் மசிந்துவிடும் கேஸ் தான். பொறுமை.. பொறுமை.. அசோக்… பொறுத்திரு. சித்ரா வந்து வலையில் விழட்டும்.

என் அறைக்குள் ஓடினேன். சில்லென்ற ஏஸி ஓடிக்கொண்டிருந்தது. குளிர்காலத்திலும் எனக்கு ஏஸி தேவைப்பட்டது. ஏனென்றால் டொரொண்டோ வின் வானிலைக்குப் பழக்கப்பட்டுப் போயிருந்தேன். ஆனால் குளிரிலும் வியர்த்தது. சித்ராவும் சாந்தியும் ஏற்படுத்திய சூட்டின் விளைவு. தாங்கமுடியவில்லை. பைஜாமா, சட்டை எல்லாம் அவிழ்த்தேன். வேண்டாம் போ.. என்று ஜட்டியையும் அவிழ்த்து, என் துடிக்கும் தம்பிக்கு விடுதலையளித்தேன். சரசரவென்று சாரைப்பாம்பு போல் சீறினான். முக்காலடிக்குக் குச்சி போல் நீண்டான். பாத்ரூமுக்குள் சென்று சிறுநீர் கழித்துவிட்டு வந்தேன். கொஞ்சம் ரிலீஃப். அப்படியே அம்மணமாகப் படுத்துக்கொண்டேன். சில்லென்ற ஏஸிக் காற்று அடித்தது. மெத்து மெத்து வென்றிருந்த ராஜஸ்தான் சில்க் போர்வையை எடுத்து கழுத்து வரை மூடிக்கொண்டேன். அருமையான போர்வை. தாராளமாக மூன்று அல்லது நான்கு பேர் அதற்குள் புகுந்துகொள்ளலாம். ம்ம்ம் கதகதப்பு. இத்துடன் ஒரு பெண்ணின் கதகதப்பும் சேர்ந்தால்!!!! மெதுவாக போர்வைக்குள் கையடிக்கத் தொடங்கினேன்.

ச்சே…. இந்த சித்ராவும் சாந்தியும் என் மனக்கண்கள் முன்னால் வந்து நின்று வாட்டுகின்றார்களே!!! அந்த கருப்பு நிற சாட்டின் ஹவுஸ்கோட்டை விலக்கினால்??? வாஹ்… கருப்பு லேஸ் ப்ரா பேண்டீஸுக்குள் சந்தன மேனி அடங்கியிருக்குமா? சாந்தி ஏன் தொப்புளுக்குக் கீழ் தாவணி கட்டவேண்டும்? விரல் விட்டு அவள் தொப்புளை நோண்டினால்??? அஹ்.. வெட்கத்தில் சிவக்கும் சாந்தியின் பொன்னிற முகம் என் மனத்தில் நிழலாடியது. விடுங்கய்யா… என்று சிணுங்குவாளா? இல்லை சிணுங்காமல் என் மீது சாய்வாளா? சாய்ந்தால்.. ம்ம்ம்.. இரு இளம் மெத்தைகள்.. அப்போது சித்ராவின் சிவந்த சிறிய வாயின் தடித்த உதடுகள் O போல் குவியும்.. அதற்குள் என்னுடைய 10 இன்ச் பூளைச் சொருகி.. ஐயோ… கடவுளே.. என்ன கற்பனை!.

இடது புறம் புரண்டுப் படுத்தேன். வலதுகையால் மெதுவாக சுண்ணியை ஆட்டியபடி கண்ணயர்ந்தேன். Kai Adikkum Sex Stories In Tamil

என்ன நடந்தது???
தொடரும் ………..

NEXT PART