கல்லுரி நட்பு – 1

kallori kamakadhai நட்பு

எனது இந்த தளத்தில் எனது முதல் பதிவு இது நண்பர்களே ! படித்துவிட்டு உங்கள் கருத்துகளை தவறாது பதிவேற்றவும் .

அன்புடன் உங்கள் சஜினி ..

கல்லுரி நாட்கள் தான் எவ்வளவு இனிமையானவை … திருச்சிஅருகில் உள்ள ஒரு கல்லூரி. B.E. வகுப்பு தான் நமது கதைகளம்.பரபரப்பான சூழ்நிலை, காலை எட்டு மணி, வகுப்பறைகள் நிறைந்து மாணவர்கள் ஆசிரியர்களை எதிர்பார்த்து அவர்களுக்குள் பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போது வகுப்பில் நுழைந்தாள் மார்கரெட். மாணவர்களுக்கு ஜாவா

சொல்லித்தரும் பணி அவளுடையது .பேராசிரியருக்கு உரியதிமிர் அவள் நடையில் தெரிந்தது. அனைவரும் மௌனமானார்கள் . தத்தக்க் தத்தக் தத்தக் என அவள் பின்னழகு ஒரு கவிதை பொல அசைந்ததை கொஞ்சம் விவரமான மாணவர்கள் கவனிக்க தவரவிவில்லை.

பேராசிரியருக்கே உரிய கர்வத்துடன் அனைவரையும் ஒரு பார்வை பார்த்தாள்.நல்ல சிவப்பு நிறம், ப்ளூ கலர் சரி, அதற்க்கு ஏற்றார்போல மாட்சிங்காக லைட் ப்ளூ ப்ளௌஸ். தலை சீராக சீவப்பட்டுகொண்டை. கையில் அழகாக டிசைன் செய்யப்பட்ட தங்க
வளையல்.கழுத்தில் நல்ல திக்கான தாலி ஜாக்கெட்குள்

இறங்கி மர்ம ஸ்தானங்களின் மேடுகளின் வழியே ஓடி உள்ளே தஞ்சமடைந்து இருந்தது .நேர்த்தியாக மடித்த புடவையின் ஒருபகுதி அவள் காம களஞ்சியத்தின் உள்ளே இருந்து மடிப்புகளுடன் ஒரு பால்ல்ஸ் போல கீழே இறங்கி அவள்
கால்களில் தஞ்சமடைந்து இருந்தது .

இடுப்பு மெலிதாக புடவையின் தடுப்பி மீறி அவள் சிகப்பு அழகை பறைசாற்றியது.வயது நாற்பது தொட்டாலும் அவள் இன்னும்
காம ஊற்று சுரக்க ஆரம்பித்த மாணவர்களின் கனவு கன்னியாகவே இருக்கிறாள்.அவள் வகுப்பு எடுக்க
ஆரம்பித்தால் போதும் ஒரு இடத்தில நிற்க்கமாட்டள், அங்கும் இங்கும் போர்டு இருக்கும் ஸ்டேஜில் நடப்பதை பார்த்தாலே

விவரமான மாணவர்களின் பேன்ட் டைட் ஆகும். மறைக்கதிணறுவார்கள். அவ்வபோதுஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக்கொள்வர்.வகுப்பு முடிந்ததும் மாப்பிளே இன்னைக்கு சூப்பர் டா என்று தனியாக பேசிகொள்வார்கள்.

அவள் அவயங்கள் பட்டவர்த்தனமாக தெரியாமல் அனைத்தும் மூடப்பட்டு இருந்தாலும் அவற்றின் திரட்சி காரணமாக பளிச்சென்று மேடிட்டு இருந்தன. கொஞ்சம் விவரமான மாணவன் எவனாக இருந்தானாலும் மார்கரெட்ஐ நினைத்து கைவேலை செய்யாமல் இருந்து இருக்கமாட்டான்.

மார்கரெட்-இன் கதையை தனியாக பார்த்துகொள்ளலாம்.சிறிய செருமலுடன் ஆரம்பித்தாள் டியர் ஸ்டுடென்ட்ஸ், எக்ஸாம் டேட்ஸ் அனௌன்ஸ் பண்ணிட்டாங்க. என் சப்ஜெட்லஎல்லாரும் பாஸ் மார்க் எடுக்கணும் புரிஞ்சதா ? என கேட்டவரே நம் கதை நாயகி அன்புசெல்வியை நோக்கி என்ன

அன்பு நீதான் புல் ஸ்கோர் பண்ணனும் எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு என்றாள். அன்பு நெளிந்தவாறே ச்யுர் மிஸ் என்றாள். அன்பு…. ஒரு கிராமத்து தேவதை. கருப்பு நிறம், மெல்லிய தேகம் , ஆனால் இருக்கவேண்டிய அவயங்கள் அதன் நேர்த்தி குறையாமல் வடிவமைக்கபட்டவள்.எப்போதும் டைட் சுடி

அணிவாள், அது அவளது மெல்லிய தேகத்தின் மாட்சியையும் அவள் மதன ரூபங்களின் சாட்சியாகவும் இருக்கும். மார்கரெட் அவளை பார்த்து பேசிகொண்டிருக்கும்போதே கலைவாணன் அவளை பெருமையுடன் பார்த்தான். மார்கரெட் எக்ஸாம்questions கொடுத்து கொண்டிருந்தாள் நமக்கு அது எதற்கு

கதைக்கு வருவோம். அன்பும் கலையும் ஒரே ஊரைசேர்ந்தவர்கள். கல்லூரியிலும் ஒன்றாகவே படிப்பவர்கள். கலை அவளை விட படிப்பில் அவ்வளவு ஒன்றும் சூட்டி இல்லை என்றாலும் அன்புடன் அவனுக்கு ஒரு நட்பு.

இந்த நட்புஇப்போது இல்லை அவர்கள் எப்போது அவர்கள் ஊரில் 1 ம் வகுப்பு சேர்ந்தார்களோ அப்போதிலிருந்து. கலைவாணணுக்கு
கிடைத்த நண்பன் நடராஜ் கொஞ்சம் வில்லகமான ஆள். கொஞ்சம் பெண்கள் மேட்டர் தெரிந்தவன். அவன் தான் கல்லுரி

சேர்ந்த பின் கலையின் உயிர் நண்பன் ஆனான். கலையைஅவ்வபோது கலாய்ப்பான் \” மாப்பிளே உனக்கு தான் உன் ஆள்

அன்பு இருக்குதேடா …\\\”
\”அவ பாக்குறது உன்ன லவ் பண்ன்றன்னு சொல்ற
மாதிரிதாண்டா இருக்கு \” என்றல்லாம் ஏத்தி விடுவான் .
கலையின் பதில் அப்போ \” போடா உனக்கு வேலையே இல்ல

என்பதாக தான் இருக்கும் \”
ஆனால் கலையின் மனதில் அன்பு இருந்துகொண்டுதான்
இருந்தாள். காலேஜ் ஸ்டடி லீவ் விட்டு அனைவரும் ஊருக்கு
கிளம்பிக்கொண்டு இருந்தார்கள். கலை ஜென்ட்ஸ்

ஹொஸ்டல்-இலிருந்து வரவும் அன்பு லேடீஸ் ஹொஸ்டல்
இருந்து வந்து பஸ்ஸ்டாண்டில் வெயிட் செய்து
கொண்டிருந்ததை பார்த்தான். இனிய மாலை, இப்போது
ஏறினால்தான் காலை 4 மணிக்கு ஊர் பொய் சேர முடியும்

.பார்த்ததும் பரஸ்பரம் புன்னகையுடன் வரவேற்றுகொண்டனர்.
என்னடா இம்மா நேரம் என்றாள் அன்பு அன்புடன்…. இல்லை
அன்பு பாக் பண்ண லேட் ஆகிடுச்சு என்றான். கலை அன்பை
கவனித்தான் … தோளில் ஒரு ஷௌல்டர் பாக். கையில் ஒரு

சிறிய கைப்பை. ஆரஞ்சு நிற சுடிதார், ரெட் கலர் போட்டம் என
ஒரு icecandy போல தெரிந்தாள். அன்பு அவன் பையை
அருகே வைத்தவரே, பஸ் போய்டுச்சா என்றான். இல்லடா
உன்னை காணுமேன்னுட்ட்டு கவலைபட்டுகிட்டு இருந்தன்.

கூறியவரே அவள் ஷோல்டர் பாக்ஐ திரும்பி நின்று
கழற்றினாள், அப்போது தன அன்பு கவனித்தான் அவள் சுடி
டாப்ஸ் அவள் பிருஷ்டத்தின் நடுவே சிக்கி அவள் இயற்கை
பிளவை இரு கூராக்கி தனி தனியே காட்டியது. ஒரு கணம்

அதை பார்த்து டேம்பரான தனது ஆண்மையை வியந்தான்
கலை. பின் திரும்பிய அன்பை நோக்கி \”கலை பின்னால சு\\டிய
இழுத்து விடு\”
என தயங்கியவாரே கூற, வெட்கம் மேலோங்க அன்பு

டக்கென்று இழுத்துவிட்டு அவனை தன் அகன்ற விழிகளால்
ஒரு பார்வை பார்த்தாள். கலை அவள் கண்களில் ஒரு நன்றி
உணர்வை பார்த்தான், அன்பு \”தேங்க்ஸ் கலை \” என்றாள்
வெட்கத்துடன்.

பேருந்து வந்தது ஏறினார்கள், பேருந்தில் மூன்று பேர்
அமரகூடிய சீட் தான் ப்ரீ ஆக இருந்தது, ஜன்னலோரம் அன்பு
அமர பக்கத்தில் கலை அமர்ந்தான். பேருந்து ஸ்டார்ட் ஆகவே
அன்பு எழுந்து பாக் ஐ லக்கேஜ் ஏரியாவில் வைக்க எழுந்தாள்,

கலை ஜன்னல் மூடி இருக்கவே அப்படியே ஜன்னல்
கண்ணாடியை மேலே தூக்க முயற்சி செய்தான், அன்பு எழுந்து
நின்றதால் அவளின் பின் புறம் கலையில் முகத்துக்கு
அருகமையில் காட்சி கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தது. சற்று முன்

அந்த பிளவை பார்த்த காட்சி அவனுக்கு ஞாபகம் வரவே
கிளர்ந்து ஜன்னலை தூக்கி கிளிப் போட்டு முடிக்கவும் அவன்
கையில் அன்பு அமரவும் செரியாக இருந்தது. அவளின் பின்
புரத்தை அவன் மேல் வைத்து அமர்ந்தாள் . அவளின்

மிருதுவான பின்புறம் அவன் கைகளை படர, அவளின்
பின்புற\\மென்மையை அவன் கைகள் உணர்ந்து மூளைக்கு
செய்தி அனுப்பி அவன் பிறப்புருப்பு தானாக விறைத்தது.உடனே
எழுந்து சாரி கலை என்றாள், வெட்கத்துடன் இட்ஸ் ஓகே அன்பு

என்றான். அடுத்த ஸ்டாப்ப்பிங்கில் கொஞ்சம் பெரிய
தேகத்துடன் ஒருவர் அருகில் அமர கலையும் அன்பும்
நெருக்கமானார்கள். என்னதான் பேசிகொண்டு இருந்தாலும்
இந்த நெருக்கம் கலையை என்னவோ செய்தது. மிக அருகில்

ஒரு பெண்மையின் வாசம். பேருந்தில் பாடல்
\” இரண்டு வாழை தண்டின் மேல் ராஜா கோபுரம், உன்னை
நானும் கேட்கிறேன் ஒரு வரம் \” இன்று நல்ல சந்தர்ப்பம்
என்று நினைத்துகொண்டான் கலை. இதுவரை ஒன்றாக
பயணம் செய்து இருக்கிறார்களே தவிர இவ்வளவு நெருக்கம்
கிடைத்ததில்லை. நட்பு எனும் வட்டம் தவிர இதுவரை காதல்
எண்ணங்கள் வந்ததில்லை.

பேருந்து ஒரு வளைவில் வேகமாக வளைய கலை நிலை
குலைந்து அன்பின் மேல் சாய்ந்து அவளின் தொடையை
இருக்க பற்றினான், அன்பு அவன் பலத்த கையின் பளு
தாங்கமல் ஸ்ஸ்ஸ் என்றாள், சாரி என்றான் கலை. மெதுவாக
அன்பு கலையை பார்த்து பேச்சை மாற்றினாள், ஏண்டா
நம்மளை பார்த்தாலே உன் பிரன்ட் நடராஜ் ஒரு மாதிரி
சிரிக்கிறான்? என்றாள் ,

அப்படில்லாம் ஒன்னுமில்லையே என்றான் பதட்டமாக
சும்மா சொல்லுடா நா ஒன்னும் தப்ப நினைச்சுக்க மாட்டான்டா-
அன்பு தன் அகன்ற விழிகளால் கலையை ஊடுருவினாள்
அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல அன்பு என்றான் வெளியில்
வெறித்த படி
சும்மா சொல்லுடா
அதான் ஒன்னுமில்லனு சொல்றனே